Tradycyjnie już, w pierwszym tygodniu Wielkiego Postu (w tym roku 3-5 marca 2017 r.), Kościelna Służba Mężczyzn „Semper Fidelis Archidiecezji Gdańskiej przeżywała XIX już Rekolekcje Wielkopostne. Miejscem Rekolekcji był Dom Rekolekcyjny w Straszynie. Tegoroczne Rekolekcje przeżywane były w Roku Wielkich Jubileuszy: 100. rocznicy śmierci św. Brata Alberta, 100. rocznicy Objawień Fatimskich i 30. rocznicy powołania KSM „Semper Fidelis”.

Dom Rekolekcyjny w Straszynie stwarza szczególne warunki do przeżywania czasu Wielkiego Postu: kaplica z Najświętszym Sakramentem dostępna przez całą dobę, codzienne Msze święte, Droga Krzyżowa, codzienne modlitwy brewiarzowe (Nieszpory, Jutrznia, Kompleta) i Konferencje – wszystko w miejscu zakwaterowania.

Opiekunem duchowym Rekolekcji był nasz Archidiecezjalny Duszpasterz ks. kanonik Zdzisław Róż. Gościem Szczególnym tegorocznych Rekolekcji był ks. profesor Wojciech Bęben. Ks. Profesor jest antropologiem i misjonarzem. 27 lat spędził wśród tubylców w Australii i Oceanii. Jest wykładowcą na Uniwersytecie Gdańskim i w Gdańskim Seminarium Duchownym. W seminarium uczy antropologii filozoficznej.

Hasłem tegorocznego Roku Duszpasterskiego jest: „IDZCIE GŁOŚCIE”. W to hasło wpisywała się tematyka wygłaszanych Konferencji. Konferencje wygłaszali: nasz Duszpasterz i ks. Profesor.

Konferencje ks. Profesora w swojej treści adresowane były do nas – wspólnoty braci „Semper Fidelis”. Skupiały się na trzech wskazaniach: mam być świętym, mam być sługą, mam być świadkiem.

BYĆ ŚWIĘTYM. Ks. Profesor podawał wiele przykładów realizowania świętości: jak świętość rozumieją Aborygeni, jak realizują ją misjonarze, jak świętość rozumiała św. Matka Teresa z Kalkuty. W słowach skierowanych do nas mówił, że nie wystarczy założyć furażerki i ustawiać ludzi w procesji. W was ludzie mają widzieć świętych. W dalszej części wykładu ks. Profesor mówił co trzeba czynić, aby nabrać świętości. Święty to ten, który potrafi oddziaływać.

BYĆ SŁUGĄ. Być sługą Boga, to znaczy reprezentować Boga, to znaczy drugi człowiek ma widzieć we mnie nie tego co chodzi w furażerce i żółtym krawacie, ale ma widzieć Boga, bo ja reprezentuję Boga. Co to znaczy służyć? Matka Teresa mówiła: „Żeby służyć, trzeba w drugim człowieku zobaczyć Chrystusa”. Św. Brat Albert nakreślił drogę jak osiągnąć ten cel. To wymaga przemiany wewnętrznej, przemiany która pozwoli nam być nie tylko tymi, którzy przewodzą w procesjach ale tymi, którzy będą szukać człowieka dla Chrystusa, człowieka który nas potrzebuje. Jest to recepta na zapełnienie szeregów KSM. Nikt nie pójdzie za wami żeby ustawiać ludzi w procesji. Pójdą za wami jeżeli zobaczą, że jako świeccy służycie Chrystusowi, że pomagacie tym, którzy tego potrzebują, niezależnie od tego, czy to będzie pijak, który się pogubił czy dziecko, które nie ma butów. Wtedy będziecie mogli powiedzieć o sobie: „zawsze wierny”.

BYĆ ŚWIADKIEM. Semper fidelis – wierny Chrystusowi, to znaczy ten, który jest gotowy dla Chrystusa umrzeć, ten który nie wstydzi się Chrystusa, ten który ufa Chrystusowi. „Semper Fidelis” jako wspólnota ma obowiązek nie tylko „ustawiać” ludzi podczas zgromadzeń, ale być świadkiem Chrystusa. Musimy wierzyć, że mamy coś do przekazania, musimy wrócić do tego, który był jak gdyby „benzyną” dla „Semper Fidelis”, do św. Jana Pawła II, do jego nauczania. Musimy się gromadzić nie tylko na procesjach, ale usiąść sobie razem, nauczać, tłumaczyć, zachęcać młodych. Trzeba odważyć się głosić Chrystusa i umieć czasem powiedzieć: nie podoba mi się to.

Po ostatniej konferencji nasz Duszpasterz w imieniu zgromadzonej wspólnoty dziękował księdzu Profesorowi za wygłoszone nauki, za nowy kierunek spojrzenia na zadania służby „Semper Fidelis”. „Bierzemy to sobie do serca bardzo głęboko, że chcemy być świętymi,chcemy być sługami i chcemy być świadkami Jezusa Chrystusa”.

W podsumowaniu Rekolekcji ks. Zdzisław, nawiązując do obchodzonych Jubileuszy powiedział, że każde z tych wydarzeń ma nas prowadzić do Chrystusa w codziennym życiu, w codziennej służbie Kościołowi i Ojczyznie.